داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن
برحسب انحراف پنجه پا نسبت به موقعیت مستقیم و طبیعی خود اشکال مختلفی از مشکلات مربوط به این بخش بروز می یابد. یکی از این موارد داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن نام دارد که اغلب به صورت مادرزادی و تحت تاثیر نحوه قرارگیری جنین در رحم مادر رخ می دهد. برای آشنایی هرچه بیشتر با عارضه عنوان شده خواندن این مقاله را از دست ندهید.
داخل گذاشتن پنجه هنگام راه رفتن چیست؟
در راه رفتن به شیوه اصولی و طبیعی نوک پنجه ها به سمت جلو قرار می گیرد. اما این حالت برای همه افراد صادق نیست و گاهی هنگام راه رفتن پنجه ها به سمت داخل چرخیده می شوند. عارضه داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن (In Toeing Gate) بیشتر در سنین کودکی رخ داده و قبل از هشت سالگی خود به خود بهبود می یابد. اما در صورت حفظ حالت نامناسب پنجه و انتقال به سنین بالاتر باید مورد رسیدگی و درمان قرار گیرد. فرزندان نخست در هر خانواده بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند. میزان شیوع نیز ۱ الی ۲ مورد در هر 1000 تولد است.
دلیل داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن
واقعیت این است که در دوران جنینی استخوان های درشت نی و ران جنین برای جا شدن داخل رحم به سمت داخل می چرخند. به همین دلیل پنجه نوزادان در بدو تولد دارای حالت چرخیده رو به داخل است. عوامل مختلفی موجب داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن می شود. چرخش کف پا، ساق پا و ران از جمله این موارد به شمار می روند.
چرخش پنجه پا به داخل
چرخش پنجه پا به داخل معمولاً تا زمان راه افتادن کودک تشخیص داده نمی شود. در اکثر موارد این عارضه پیش از اتمام دوران کودکی برطرف شده و نیاز به درمان ندارد. اما در موارد معدودی رفع عارضه نیازمند مداخله پزشکی است. گاهی تغییر شکل پنجه کم و پا حالت انعطاف پذیر خود را حفظ می کند. گاهی دیگر نیز تغییر شکل بسیار شدید است و پنجه حالت سفت به خود می گیرد. در صورت عدم رفع حالت عنوان شده در کودکان، مراجعه به متخصص ارتوپد ضرورت دارد. در این حالت بسته به شدت خمیدگی به داخل، روش های مختلف درمانی مورد استفاده قرار می گیرد؛ به عنوان مثال می توان به تمرینات ورزشی، گچ گرفتن و عمل جراحی اشاره کرد.
چرخش ساق پا به داخل
داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن در سنین کودکی اکثراً به چرخش ساق پا ارتباط دارد. همان گونه که از نام این عارضه برمی آید، استخوان درشت نی ساق پا به سمت داخل چرخیده می شود. درنتیجه پنجه نیز که به ساق پا متصل است دچار چرخش می شود. اگر زاویه چرخش استخوان درشت نی از ۱۵ درجه فراتر رود، فرد برای راه رفتن مشکل پیدا می کند. در اکثر موارد ساق پا در همان سنین کودکی به حالت طبیعی بازمی گردد. اما در صورت عدم تحقق این موضوع تا 8 سالگی، باید کودک به یک متخصص ماهر و باتجربه ارجاع داده شود.
چرخش استخوان ران
عامل اصلی داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن در نوجوانان چرخش استخوان ران است. در بدو تولد تنه استخوان ران با زاویه 40 درجه ای نسبت به گردن آن قرار دارد. با افزایش سن، این زاویه کاهش یافته و به حدود ۱۶ درجه می رسد. اما گاهی اوقات این فرآیند به درستی طی نشده و ساختار پا قادر به کاهش زاویه نیست. در بعضی موارد نیز امکان افزایش زاویه بین تنه و گردن استخوان ران وجود دارد. درنتیجه گردن نسبت به تنه استخوان ران به سمت جلو خم می شود. بیمار برای اصلاح وضعیت، ران خود را به سمت داخل می چرخاند. با توجه به اتصال استخوان ران، زانو، ساق و پنجه، این وضعیت در نهایت منجر به داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن می شود. معمولاً زاویه های بالاتر از 50 درجه، اختلال در راه رفتن را به دنبال داشته و رفع آن نیازمند عمل جراحی است.
تشخیص
معمولاً مردم با مشاهده چرخش در پنجه، ساق یا ران کودک خود را به متخصص ارتوپد ارجاع می دهند. متخصص ارتوپد در جلسه معاینه علاوه بر وضعیت ظاهری مواردی چون نحوه راه رفتن، دویدن، نشستن، سابقه وجود این عارضه در خانواده و مشکلات احتمالی در دوران بارداری یا زایمان را مدنظر قرار می دهد. معمولاً تشخیص قطعی با تعیین این موارد صورت می گیرد اما در بعضی موارد تصویربرداری اشعه ایکس لازمه تشخیص قطعی است.
درمان
روش‌های درمانی ارائه شده برای افراد متناسب با شدت و نوع انحراف تعریف می شود. تمرینات فیزیوتراپی، گچ گرفتن و جراحی از جمله این روش ها به شمار می روند.
تمرینات فیزیوتراپی
فیزیوتراپ در ارتباط با افراد دچار داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن ابتدا عامل ایجاد کننده را بررسی کرده تا درمان را متناسب با شرایط ارائه دهد. در این زمینه تمرینات ورزشی برای تقویت عضلات کشیده یا ضعیف پیرامون پنچه بسیار مؤثر است. همچنین آموزش صحیح نشستن یا راه رفتن نیز در اختیار بیمار قرار می گیرد.
گچ گرفتن
یکی از مؤثرترین روش ها برای بازگرداندن پنجه پا به موقعیت صحیح، گچ گرفتن است. این روش بیشتر در دوران کودکی که پا تغییرشکل پذیری بیشتری دارد مورد استفاده قرار می گیرد. البته متخصص ارتوپد پیش از اجرای این روش تا سن 6-4 ماهگی دست نگه می دارد. زیرا امکان رفع خود به خودی چرخش پنجه وجود دارد.
عمل جراحی
در موارد شدید انحراف پنجه، ران یا ساق پا که سایر روش ها از قبیل تمرینات فیزیوتراپی یا گج گرفتن نتیجه مطلوبی به همراه ندارد، عمل جراحی ضرورت می یابد. معمولاً متخصص ارتوپد از روش جراحی برای کودکان در سن 9 الی 10 سالگی استفاده می کند که امیدی برای رفع خود به خودی عارضه نیست. طی عمل جراحی آزادسازی مفصل پنجه رخ می دهد.
سخن پایانی
ما در این مقاله به بررسی یکی از انواع بدشکلی های پنجه پا تحت عنوان داخل گذاشتن پنجه پا هنگام راه رفتن پرداختیم. مشاهده این عارضه در بدو تولد طبیعی و ناشی از نحوه قرارگیری جنین در رحم مادر است. اما در صورت عدم رفع آن تا سن 9 الی 10 سالگی باید پیگیری و درمان مدنظر قرار گیرد. زیرا امکان شدت یافتن چرخش و بروز مشکلات حرکتی برای فرد مبتلا وجود دارد. دکتر عباس بهراد متخصص ارتوپد و جراح زانو و لگن آماده خدمت رسانی به بیماران عزیز در رابطه با تشخیص و درمان انواع بدشکلی پنجه پای کودکان هستند. برای گرفتن نوبت ویزیت حضوری از طریق شماره های درج شده در سایت اقدام کنید.
