بیماری پاژه استخوان نوعی بیماری است که در روند بازیافت طبیعی استخوان اختلال ایجاد می‌کند. در حالت طبیعی، بافت جدید و طبیعی استخوان به تدریج جایگزین بافت قدیمی می‌شود. اما در بیماری پاژه استخوان، تداخل در این روند طبیعی رخ می‌دهد. لگن، جمجمه، ستون فقرات و پاها در بیماری پاژه معمولاً تحت تأثیر قرار می‌گیرند. خطر ابتلا به این بیماری با افزایش سن و سابقه خانوادگی افزایش می‌یابد. عوارض این بیماری شامل شکستگی استخوان‌ها، کاهش شنوایی و عصب‌های له شده در ستون فقرات است. اصلی‌ترین درمان بیماری پاژه شامل داروهایی است که برای تقویت استخوان‌های ضعیف شده مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این مطلب به طور کامل به بیماری پاژه استخوان پرداخته شده است.
بیماری پاژه استخوان
بیماری پاژه پس از پوکی استخوان دومین نوع شایع بیماری‌های استخوان است. این نوعی اختلال در روند بازسازی استخوان است که در آن بدن استخوان قدیمی را جذب کرده و استخوان جدید غیر طبیعی ایجاد می‌کند. استخوان غیر طبیعی می‌تواند ناشی از اشتباهاتی در روند بازسازی باشد. بدن فرد مبتلا به بیماری پاژه استخوان ممکن است در مکان‌های نادرست استخوان جدید ایجاد کند یا استخوان قدیمی را از نواحی مورد نظر خارج کند. این روند می‌تواند منجر به ضعف در استخوان‌ها، درد استخوان، آرتروز، تغییر شکل و شکستگی شود.
علائم بیماری پاژه استخوان
بیشتر افراد مبتلا به این بیماری علائمی ندارند. با این حال هنگام بروز علائم، شایع‌ترین شکایات مربوط به درد استخوان است. ازآنجاکه این بیماری باعث تولید سریع‌تر استخوان‌های جدید نسبت به حالت طبیعی می‌شود، استخوان‌های جدید به دلیل بازسازی سریع، بی نظم و ضعیف‌تر از استخوان‌های طبیعی هستند. این امر می‌تواند منجر به درد استخوان، تغییر شکل و شکستگی استخوان شود. به طور کلی علائم و نشانه‌های این بیماری به استخوان درگیر در بدن بستگی دارد.
لگن
بیماری پاژه در استخوان لگن می‌تواند باعث درد مفصل ران شود.
جمجمه
رشد بیش از حد استخوان در جمجمه می‌تواند باعث کاهش شنوایی یا سردرد شود.
ستون فقرات
اگر ستون فقرات تحت تأثیر قرار گیرد، رشته‌های عصبی ممکن است فشرده شوند. فشردگی عصب باعث درد، گزگز و بی حسی در بازو یا پا می‌شود.
پا
ضعیف شدن استخوان‌ها ممکن است باعث خمیدگی آنها شود. بدشکلی استخوان در پاها می‌تواند فشار بیشتری را بر روی مفاصل مجاور ایجاد کند. این امر باعث آرتروز در زانو یا ران می‌شود.
علل بیماری پاژه استخوان
علت بیماری پاژه استخوان ناشناخته است. محققان بر این باورند که ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی در ایجاد این بیماری نقش دارند. همچنین برخی از دانشمندان معتقدند که بیماری استخوان پاژه به عفونت ویروسی در سلول‌های استخوانی مربوط است.
عوامل خطرزای ابتلا به بیماری پاژه استخوان
عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به بیماری پاژه استخوان را افزایش دهند، عبارتند از:
سن
احتمال ابتلای افراد بالای ۵۰ سال به این بیماری بیشتر از سایرین است.
جنسیت
مردان بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
سابقه خانوادگی
در صورت ابتلای یکی از افراد خانواده به این بیماری، احتمال ابتلای سایر اعضای خانواده افزایش می‌یابد.
عوارض بیماری پاژه استخوان
در بیشتر موارد بیماری پاژه استخوان به آرامی پیشرفت می‌کند. این بیماری تقریباً در همه افراد به طور مؤثر قابل کنترل است. عوارض احتمالی این بیماری عبارتند از:
شکستگی و تغییر شکل
استخوان‌های مبتلا به این بیماری به راحتی شکسته شده و عروق خونی اضافی موجود در این استخوان‌های تغییر شکل یافته باعث خونریزی بیشتر آنها در طی جراحی‌های ترمیمی می‌شود. همچنین استخوان‌های پا می‌توانند خم شوند که این امر توانایی راه رفتن را مختل می‌کند.
آرترو
استخوان‌های نادرست می‌توانند میزان فشار در مفاصل اطراف را افزایش داده که این امر منجر به آرتروز می‌شود.
مشکلات عصبی
زمانی که بیماری پاژه استخوان قسمت‌هایی از بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد که اعصاب از استخوان عبور می‌کنند، رشد بیش از حد استخوان می‌تواند عصب را فشرده و به آن آسیب برساند. این امر باعث درد، ضعف، کاهش شنوایی یا گزگز بازو و پاها می‌شود.
نارسایی قلبی
در موارد شدید بیماری، قلب ممکن است برای پمپاژ خون به مناطق آسیب دیده بدن به کار بیشتر نیاز داشته باشد. گاهی اوقات این افزایش فعالیت می‌تواند منجر به نارسایی قلبی شود.
سرطان استخوان
سرطان استخوان در یک درصد از افراد مبتلا به بیماری پاژه استخوان دیده می‌شود.
درمان بیماری پاژه استخوان
در صورت عدم وجود علائم، بیماری ممکن است به درمان نیاز نداشته باشد. با این حال، اگر بیماری فعال باشد و بر نقاط پرخطر بدن مانند جمجمه یا ستون فقرات تأثیر بگذارد، پزشک ممکن است برای جلوگیری از عوارض، درمان را توصیه کند.
داروها
داروهای پوکی استخوان متداول‌ترین روش درمانی برای بیماری پاژه استخوان است. بیس فسفونات‌ها به طور معمول از طریق تزریق داخل وریدی تجویز می‌شوند اما می‌توانند به صورت خوراکی نیز مصرف شوند. درمان با بیس فسفونات به ندرت با درد شدید عضلانی، مفصل یا استخوانی همراه است.
جراحی
در موارد نادر ممکن است به عمل جراحی نیاز باشد. این موارد عبارتند از:
- کمک به شکستگی‌ها
- جایگزین مفاصل آسیب دیده ناشی از آرتروز شدید
- کاهش فشار بر روی اعصاب
- تغییر شکل استخوان‌ها
بیماری پاژه استخوان اغلب باعث تولید بیش از حد رگ‌های خونی در استخوان‌های آسیب دیده می‌شود. این امر خطر از دست دادن خون جدی در حین عمل دارد افزایش می‌دهد.
سخن نهایی
تشخیص و درمان به موقع بیماری پاژه استخوان می‌تواند از بروز آسیب‌های جبران‌ناپذیر جلوگیری کند. در صورتی که دارای برخی از علائم این بیماری را دارید می‌توانید به صورت حضوری به مطب دکتر عباس بهراد متخصص ارتوپدی، جراح زانو و لگن مراجعه کنید.
