آرتریت روماتوئید نوجوانان که به آن آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان نیز گفته می شود، نوعی آرتریت التهابی است که کودکان زیر ۱۶ سال را درگیر می کند. بیشتر اشکال آرتریت روماتوئید نوجوانان به صورت خود ایمنی هستند. این بدان معنی است که سیستم ایمنی بدن، سلول های خود را با سلول های خارجی اشتباه گرفته و به آنها حمله می کند. این حملات باعث درد مفاصل، تورم و سفتی می شود. همچنین ارگانیسم های عفونی مانند باکتری استرپتوکوک می توانند این حمله را تحریک کنند. علائم این بیماری ممکن است سال ها به طول انجامد که در این صورت به آن آرتریت روماتوئید مزمن گفته می شود. در این مطلب به طور کلی به آرتریت روماتوئید نوجوانان پرداخته شده است.
آرتریت روماتوئید نوجوانان
آرتریت روماتوئید نوجوانان که به آن آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان نیز گفته می شود، شایعترین نوع آرتروز در کودکان زیر ۱۶ سال است. آرتریت روماتوئید نوجوانان می تواند باعث ایجاد درد مداوم مفصل، تورم و سفتی شود. برخی از کودکان ممکن است علائم آرتریت نوجوانان را تنها برای چند ماه تجربه کنند. با این حال، در برخی دیگر این علائم برای چندین سال ادامه می یابد. برخی از انواع آرتریت نوجوانان می توانند عوارض جدی مانند مشکلات رشد، آسیب مفصل و التهاب چشم ایجاد کنند. درمان های آرتریت روماتوئید کودکان بر کنترل درد و التهاب، بهبود عملکرد و جلوگیری از آسیب متمرکز است.
انواع آرتریت روماتوئید کودکان
آرتریت روماتوئید نوجوانان انواع مختلفی دارد که شامل موارد زیر است:
آرتریت ایدیوپاتیک سیستمی
این نوع از آرتریت روماتوئید نوجوانان کل بدن از جمله مفاصل، پوست و گاهی اوقات اندام های داخلی مانند قلب، کبد و طحال را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم این نوع آرتریت شامل تب بالا، بثورات پوستی، کم خونی و بزرگ شدن غدد لنفاوی است.
الیگو آرتریت
الیگو آرتریت در ۶ ماه اول، پنج مفصل یا کمتر را تحت تأثیر قرار می دهد. مفاصل درگیر اغلب شامل زانو، مچ پا و آرنج هستند. این بیماری تقریباً در نیمی از کودکان مبتلا به آرتریت تشخیص داده می شود.
پلی آرتیکولار
پلی آرتیکولار که به آن پلی آرتریت نیز گفته می شود، بیشتر از الیگو آرتریت بدن را درگیر می کند. در ۶ ماه اول این بیماری پنج مفصل یا بیشتر درگیر می شوند. در این نوع آرتریت کودکان، مفاصل کوچک در انگشتان و دست ها بیشتر از سایر مفاصل تحت تأثیر قرار می گیرند. علاوه بر این، مفاصل تحمل کننده وزن مانند زانو و فک را نیز درگیر می کند.
آرتریت پسوریاتیک کودکان
این نوع از آرتریت روماتوئید مفاصل را تحت تاثیر قرار داده و با پسوریازیس رخ می دهد. به همین دلیل به آن آرتریت پسوریاتیک کودکان گفته می شود. سایر علائم این نوع آرتریت شامل حفره های ناخن، جدا شدن ناخن، تورم یک انگشت یا انگشتان پا است.
آرتریت روماتوئید نوجوانان مربوط به مننژیت
این نوع از آرتریت روماتوئید کودکان شامل التهاب تاندون ها، رباط ها، ستون فقرات و مفصل ساکروایلیاک است. علاوه بر این، این بیماری همچنین می‌تواند لگن، زانو و پا را تحت تأثیر قرار دهد.
علائم بیماری آرتریت روماتوئید نوجوانان
به طور کلی علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید نوجوانان عبارتند از:
درد مفصل و سایر مشکلات
شایع ترین علامت آرتریت روماتوئید در نوجوانان درد مفاصل است. مفاصل ممکن است متورم و لطیف شوند. همچنین آنها می توانند قرمز شده و در اثر لمس احساس گرما کنند. مفاصل درگیر در بیماری آرتریت نوجوانان ممکن است سفت شوند و تحرک خود را از دست بدهند. این امر باعث از بین رفتن توانایی، به ویژه در دست ها می شود. بسیاری از کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید به دلیل درد مفاصل در لگن، زانو یا مچ پا لنگ می زنند. این امر به ویژه در اول صبح و پس از بیدار شدن از خواب قابل مشاهده است.
خستگی و بی اشتهایی
درد مفصلی ناشی از آرتروز می تواند خواب را مختل کرده و باعث احساس خستگی شود. درد و التهاب به طور هم زمان، ممکن است موجب بی اشتهایی و در نتیجه کاهش وزن شوند.
رشد ناهموار
آرتروز مداوم می تواند به مفاصل آسیب برساند. کودکان در صورتی که هنوز در حال رشد هستند، در انتهای استخوان های آنها صفحات رشد وجود دارد. این صفحات باعث می شود استخوان ها طولانی و محکم شوند. آرتروز می تواند این صفحات و غضروف های اطراف را تحریف کند. این امر می تواند از رشد مناسب جلوگیری کرده یا باعث رشد مفاصل با سرعت های مختلف شود. به عنوان مثال، ممکن است یک دست یا یک پا بلندتر یا کوتاه تر از دیگری باشد. درمان زودهنگام آرتروز در کودکان می تواند به محافظت در برابر مشکلات رشد کمک کند.
تب و بثورات پوستی
اگر آرتریت روماتوئید نوجوانان سیستمیک وجود داشته باشد، ممکن است تب بالا و بثورات صورتی روشن ایجاد شود. این بثورات معمولاً در قسمت های زیر از بدن ظاهر می شوند:
- سینه
- شکم
- کمر
- دست ها
- پاها
بثورات و تب با هم و به صورت ناگهانی ظاهر می‌شوند. تب ناشی از آرتریت روماتوئید نوجوانان می تواند بیش از ۳۹.۴ درجه سانتی گراد باشد.
تورم غدد لنفاوی و اندام های داخلی
آرتریت روماتوئید نوجوانان سیستمیک همچنین می تواند باعث تورم و التهاب غدد لنفاوی شود. غدد لنفاوی، غدد کوچکی هستند که به عنوان فیلترهای بدن عمل می کنند. گاهی اوقات تورم می تواند به اندام های داخلی مانند قلب، کبد، طحال و بافت اطراف اندام ها گسترش یابد.
علل ابتلا به آرتریت روماتوئید نوجوانان
آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به سلول ها و بافت های خود حمله می کند. مشخص نیست که این اتفاق به چه دلیل رخ می دهد اما به نظر می رسد که وراثت و محیط در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشند.
عوارض آرتریت روماتوئید نوجوانان
آرتریت روماتوئید نوجوانان ممکن است با عوارض جدی همراه باشد. اما مراقبت دقیق از شرایط کودک و مراجعه به پزشک می تواند خطر ابتلا به این عوارض را تا حد زیادی کاهش دهد. عوارض ناشی از آرتریت روماتوئید در نوجوانان عبارتند از:
- کم خونی
- درد طولانی مدت
- تخریب مفاصل
- توقف رشد
- اندام ناهموار
- مشکلات بینایی
- پریکاردیت یا تورم در اطراف قلب
تشخیص آرتریت روماتوئید نوجوانان
تشخیص آرتریت روماتوئید نوجوانان ممکن است دشوار باشد. زیرا درد مفصل می تواند به دلیل انواع مختلفی از مشکلات ایجاد شود. هیچ آزمایش واحدی نمی تواند این بیماری را تشخیص و تعیین کند. اما آزمایشات می توانند برخی موارد دیگر را که باعث ایجاد علائم و نشانه های مشابه می شوند، رد کنند.
آزمایش خون
برخی از رایج ترین آزمایش های خون برای رد کردن موارد مشکوک عبارتند از:
- میزان رسوب گلبول های قرمز
- پروتئین واکنشی C
- آنتی بادی ضد هسته ای
- فاکتور روماتوئید
- پپتید حلقوی سیترولین شده
در بسیاری از کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید، هیچ اختلال قابل توجهی در آزمایشات خون مشاهده نمی شود.
اسکن های تصویربرداری
ممکن است از اشعه ایکس یا ام آر آی برای رد کردن سایر شرایط مانند شکستگی، تومور، عفونت یا نقص مادرزادی استفاده شود. از تصویربرداری همچنین برای نظارت بر رشد استخوان و تشخیص آسیب مفصلی نیز استفاده می شود.
درمان آرتریت روماتوئید نوجوانان
درمان آرتریت روماتوئید نوجوانان بر حفظ سطح طبیعی فعالیت های جسمی متمرکز است. برای تحقق این امر، پزشکان ممکن است از ترکیبی از استراتژی ها برای تسکین درد و تورم، حفظ حرکت و قدرت و جلوگیری از عوارض دیگر استفاده کنند.
داروها
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن اغلب برای کاهش التهاب و تورم همراه با سایر داروها مورد استفاده قرار می گیرند.
داروهای ضد روماتیسم اصلاح کننده بیماری
داروهای قوی تر مانند داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری و داروهای بیولوژیک نیز ممکن است تجویز شوند. داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری برای اصلاح روند بیماری مفید هستند. این داروها سیستم ایمنی را سرکوب کرده و از حمله ی آن به مفاصل جلوگیری می کنند.
داروهای بیولوژیکی
زیست شناسان بر هدف قرار دادن مستقیم مولکول ها یا پروتئین های خاصی که در روند بیماری نقش دارند، فعالیت می کنند. درمان با داروهای بیولوژیکی ممکن است با درمان های ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری ترکیب شوند.
روش های فیزیوتراپی
پزشک ممکن است برای کمک به انعطاف پذیری مفاصل و دامنه حرکتی، انجام تمرینات فیزیوتراپی را توصیه کند. یک فیزیوتراپیست یا متخصص کاردرمانی ممکن است استفاده از تجهیزات ورزشی و محافظتی را به کودک آموزش دهد. همچنین متخصص طب فیزیکی ممکن است به کودک پیشنهاد دهد که از محافظ مفصل یا آتل استفاده کند. آتل از مفاصل محافظت کرده و آنها را در وضعیت عملکردی مناسب نگه می دارد.
عمل جراحی
در موارد بسیار شدید، ممکن است برای بهبود عملکرد مفصل نیاز به انجام عمل جراحی باشد. عمل جراحی باید توسط پزشک مجرب و ماهر انجام شود. شما می توانید برای انجام عمل جراحی و کسب اطلاعات بیشتر به صورت حضوری به مطب دکتر عباس بهراد متخصص ارتوپدی، جراح زانو و لگن مراجعه کنید.
