سندروم دکرون چیست و با چه علائمی شناخته می شود؟
بسیاری از افراد دارای سابقه انجام حرکات تکراری با مچ دست در معرض آسیب های این ناحیه قرار می گیرند؛ به عنوان مثال می توان به ورزشکاران، نقاشان، نجاران و بسیاری مشاغل دیگر اشاره کرد. یکی از این آسیب ها تحت عنوان سندروم دکرون شناخته می شود. در این عارضه غلاف پیرامون تاندون بالا آورنده انگشت شست در مچ دست تورم می یابد. در نتیجه علائمی چون درد، محدودیت حرکتی، تورم و قفل شدن مچ و شست دست نمایان می شود. این مقاله به معرفی کامل عارضه مذکور اختصاص داده شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما تا پایان همراه باشید.
سندروم دکرون چیست؟
تاندون یا زردپی یکی از مهم ترین اجزای مفصلی است که وظیفه اتصال عضلات به استخوان ها را برعهده دارد. این بافت طنابی شکل و محکم، انعطاف پذیر و دارای رنگ سفید مایل به زرد است. تاندون ها توسط یک لوله نازک بنام غلاف (Sheath) احاطه شده اند. در واقع ساختار تاندون به شکلی است که به راحتی داخل غلاف حرکت می کند و این امر به واسطه مایع سینوویال موجود در سطح داخلی غلاف حاصل شده است. به عبارتی غلاف، بین تاندون و بافت های پیرامون قرار گرفته و سطح داخلی لزجی دارد. تمامی موارد عنوان شده برای تاندون موجود در مچ دست نیز صدق می کند. التهاب غلاف تاندون بالا آورنده انگشت شست در مچ دست که در مسیر انگشت شست قرار دارد عارضه ای تحت عنوان سندروم دکرون (de Quervain’s Tenosynovitis) را بدنبال دارد. تاندون موجود در مچ دست به واسطه یک کانال به شست ختم می شود. به همین دلیل هر گونه اختلال در آن، عملکرد شست را نیز دستخوش تغییر قرار می دهد.
علت بروز دکرون
عوامل مختلفی موجب بروز این عارضه می شوند که شایع ترین آنها حرکات تکراری مچ دست است. به همین دلیل ورزشکاران (مثل رشته های گلف و تنیس) و مشاغلی چون نجاری و نقاشی بیشتر به این عارضه مبتلا می شوند. بلند یا بغل کردن طولانی مدت نوزادان نیز می تواند موجب التهاب تاندون مچ دست شود. آسیب مستقیم به مچ دست و بیماری های التهابی نظیر آرتریت روماتوئید از دیگر عوامل بروز این عارضه هستند. بعضی عوامل نیز احتمال بروز عارضه عنوان شده را افزایش می دهد. این موارد تحت عنوان عوامل خطر شناخته می شوند. افزایش سن یکی از این موارد است. درواقع میزان ابتلا به سندروم دکرون در افراد ۳۰ الی ۵۰ ساله بیشتر ارزیابی می شود. همچنین زنان در دوره بارداری بیشتر در معرض ابتلا قرار می گیرند.
علائم سندروم دکرون چیست؟
این عارضه با مجموعه ای از علائم نمایان می شود که متداول ترین آنها عبارتند از:
تورم مچ دست
محدودیت حرکتی در ناحیه مچ دست یا به اصطلاح قفل شدن مچ و شست
صدا دادن مچ دست یا انگشت شست در حین حرکت به صورت تق تق یا خرخر
احساس درد شدید یا در محدوده مچ (که به سمت ساعد و شست نیز گسترش می یابد)
نحوه تشخیص
افراد درگیر با علائم عنوان شده برای سندروم دکرون باید در اسرع وقت به یک متخصص ارتوپد باتجربه مراجعه کرده و برای درمان اقدام کنند. زیرا عدم درمان به موقع محدودیت حرکتی در محدوده مچ دست را به همراه داشته و درد شدیدی را گریبان گیر فرد مبتلا می کند. تشخیص این عارضه به روش های ساده امکان پذیر است و نیازی به عکس برداری ندارد. البته تعیین دقیق کانون درد یکی از لازمه های تشخیص دقیق این عارضه است. یکی از روش های تشخیصی فینکل اشتاین نام دارد. در این روش به کمک انگشتان، انگشت شست همان دست گرفته می شود. ضمن این کار خمیدگی مچ دست به سمت انگشت کوچک نیز رخ می دهد. کشیدگی تا زمان بروز احساس درد ادامه پیدا می کند و سپس پزشک متخصص برحسب محدوده درگیر با درد، عارضه را تشخیص می دهد.
نحوه درمان
متخصص ارتوپد برای درمان سندروم دکرون از روش های مختلف بهره می گیرد. اسپلینت، دارو درمانی، ماساژ درمانی و تمرینات ورزشی از جمله روش های غیرتهاجمی به شمار می روند. اسپلینت با بی حرکت کردن محدوده مچ و شست از سایش تاندون جلوگیری کرده و درد و تورم آن را التیام می بخشد. دارودرمانی نیز با هدف کاهش التهاب تاندون بکارگرفته می شود. رژیم دارویی تنها شامل موارد خوراکی نیست و گاهی به صورت تزریقی انجام می شود. در این شرایط ترکیبات کورتیکواستروئیدی به صورت مستقیم به ناحیه مچ تزریق شده تا درد و تورم آن را کاهش دهد. علاوه بر کورتون، پلاسمای غنی از پلاکت و پی آر پی برای تزریق به مچ دست مناسب هستند. در صورت بی اثر بودن روش های غیرتهاجمی در درمان دکرون، متخصص ارتوپد به ناچار از عمل جراحی استفاده می کند. هدف از این روش فراهم سازی فضای کافی برای حرکت آزادانه تاندون در غلاف است.
عمل جراحی دکرون
بیمار در عمل جراحی سندروم دکرون بر حسب تشخیص پزشک، تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی قرار می گیرد. بی حسی موضعی می تواند تنها روی مچ دست یا کل دست (تا زیر بغل) اعمال شود. مرحله اول این عمل جراحی، ضد عفونی کردن پوست به منظور پیشگیری از عفونت است. سپس برشی کوچک در امتداد شست اعمال می شود. مرحله بعد کنار زدن بافت های رویین به منظور دستیابی به تونل تاندون است. در ادامه برشی در بالای تونل اعمال شده تا فضای بیشتری در اختیار تاندون قرار گیرد. مرحله پایانی بخیه پوست و پانسمان آن است. بهترین نتیجه از عمل جراحی زمان حاصل می شود که با یک برنامه توانبخشی مناسب همراه باشد. این برنامه برحسب شرایط بیمار شامل شرکت منظم در جلسات کار درمانی، انجام تمرینات ورزشی، یخ درمانی، ماساژ درمانی و بسیاری موارد دیگر است.
سخن پایانی
ما در این مقاله یکی از آسیب های مربوط به ناحیه مچ دست تحت عنوان سندروم دکرون را مورد بررسی قرار دادیم. این عارضه تحت تاثیر التهاب و تورم غلاف تاندون های موجود در این ناحیه بروز می یابد. دلیل بروز آن نیز بیشتر حرکات تکراری و مداوم مچ دست است. البته ضربه یا بیماری های التهابی نظیر آرتریت روماتوئید نیز می تواند موجب التهاب غلاف تاندون دست شود. افراد درگیر با این سندروم با درد، قفل شدن، صدا دادن و تورم مچ و انگشت شست دست مواجه می شوند. در صورت مشاهده این علائم مراجعه به یک متخصص ارتوپد باتجربه و ماهر ضرورت می یابد. دکتر عباس بهراد متخصص ارتوپد و جراح زانو و لگن آماده خدمت رسانی به متقاضیان در زمینه تشخیص و درمان این عارضه هستند. برای گرفتن نوبت ویزیت حضوری از طریق شماره های درج شده در سایت اقدام کنید.
